Opis kluczowych kwestii

Numer publikacji: Dz.U. L 230 z 1 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Rozpoczęcie stosowania zaplanowano na 1 stycznia 2025 roku, z etapowym wdrażaniem wymogów w kolejnych latach, zgodnie z harmonogramem ustalonym w rozporządzeniu

Etapy wdrożenia:

1 stycznia 2025 r. – Wprowadzenie nowych współczynników kapitałowych i standardów dotyczących jakości kapitału.

1 stycznia 2026 r. – Wdrożenie wymogu “output floor”, czyli minimalnego progu dla aktywów ważonych ryzykiem (RWA) wyliczonych przy użyciu wewnętrznych modeli ryzyka na poziomie 72,5% wartości RWA obliczonych na podstawie standardowych metod.

1 stycznia 2027 r. – Pełne wdrożenie wszystkich wymogów dotyczących buforów kapitałowych, w tym bufory zabezpieczające i bufory dla instytucji o znaczeniu systemowym (G-SIBs i D-SIBs).

– Output Floor (Minimalny Limit Aktywów Ważonych Ryzykiem – RWA)

Rozporządzenie wprowadza minimalny limit aktywów ważonych ryzykiem na poziomie 72,5% RWA obliczonych zgodnie z podejściami standardowymi, co jest kluczowym elementem reform Basel 3.1. Oznacza to, że instytucje, które stosują zaawansowane modele wewnętrzne do obliczania RWA, nie mogą zaniżać tych wymagań poniżej wyznaczonego poziomu. Ma to na celu zapobieganie zbyt optymistycznej ocenie ryzyka przez instytucje finansowe oraz zapewnienie bardziej jednolitych i porównywalnych wymagań kapitałowych.

– Zmiany w zakresie ryzyka kredytowego (CVA – Credit Valuation Adjustment)

Nowe przepisy wprowadzają bardziej konserwatywne zasady obliczania ryzyka wyceny kredytowej (CVA), co ma na celu lepsze odzwierciedlenie potencjalnych strat wynikających ze zmienności wyceny kredytów i kontrahentów finansowych. Wymaga to stosowania bardziej rygorystycznych metod oceny i monitorowania ryzyka, co zwiększa przejrzystość i stabilność instytucji finansowych.

– Zmiany w zakresie ryzyka operacyjnego

Rozporządzenie ustanawia nowe podejścia do pomiaru ryzyka operacyjnego, które są bardziej spójne i uproszczone w porównaniu do wcześniejszych modeli. Uwzględnia ono zarówno straty historyczne, jak i profil działalności danej instytucji, co ma na celu lepsze zarządzanie ryzykiem i unikanie strat operacyjnych.

– Zwiększenie wymagań kapitałowych dla insytucji stosujących modele wewnętrzne

Rozporządzenie zmienia sposób, w jaki instytucje obliczają swoje wymogi kapitałowe, zwłaszcza te, które korzystają z wewnętrznych modeli oceny ryzyka (IRB – Internal Ratings-Based Approach). Wprowadza bardziej rygorystyczne standardy i ograniczenia w stosowaniu tych modeli, aby zapewnić bardziej spójne podejście do szacowania ryzyka i lepsze zabezpieczenie finansowe.

– Lepsze zarządzanie lewarowaniem

Wprowadzenie zmodyfikowanych przepisów dotyczących współczynnika lewarowania ma na celu zapobieganie nadmiernemu zadłużeniu instytucji finansowych, które mogłoby prowadzić do ich niewypłacalności. Nowe przepisy mają na celu zapewnienie, że instytucje utrzymują odpowiednią proporcję kapitału własnego w stosunku do swojego całkowitego zaangażowania finansowego.

– Przepisy dotyczące dużych ekspozycji

Rozporządzenie ustanawia bardziej rygorystyczne limity dla dużych ekspozycji instytucji wobec pojedynczych kontrahentów lub grup powiązanych kontrahentów. Wprowadza również zasady dotyczące ujawniania i raportowania tych ekspozycji, co ma na celu zapobieganie nadmiernej koncentracji ryzyka w portfelach instytucje.

– Dostosowanie do wymogów dotyczących płynności

Nowe przepisy wprowadzają bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące płynności, takie jak wskaźnik pokrycia płynności (LCR – Liquidity Coverage Ratio) i wskaźnik stabilnego finansowania netto (NSFR – Net Stable Funding Ratio). Mają one na celu poprawę zdolności instytucji do przetrwania w sytuacjach kryzysowych i zachowanie odpowiedniej płynności na rynkach finansowych.

Numer publikacji: Dz.U. L 245 z 12 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Przewidziane na 1 lipca 2025 roku, po transpozycji przez państwa członkowskie do prawa krajowego

Opis kluczowych kwestii

– Zmiany w Dyrektywie 2014/65/UE (MiFID II)

Uproszczenie procedur dla MŚP

Dyrektywa wprowadza zmiany w MiFID II, uproszczając wymogi regulacyjne dla małych i średnich przedsiębiorstw, które chcą wejść na rynki publiczne. Obejmuje to zmniejszenie obciążeń administracyjnych oraz ułatwienie przygotowywania prospektów emisyjnych.

– Zwiększenie przejrzystości rynków

Nowe przepisy wymagają od emitentów i pośredników finansowych szczegółowego raportowania informacji, które mają znaczenie cenotwórcze. Celem jest zapewnienie, że wszyscy uczestnicy rynku mają dostęp do tych samych informacji, co ma zwiększyć przejrzystość i poprawić uczciwość na rynkach kapitałowych.

– Zmiany w Rozporządzeniu (UE) nr 596/2014 (MAR):

– Usprawnienie przepisów dotyczących nadużyć na rynku

Dyrektywa wprowadza zmiany w rozporządzeniu MAR, mające na celu ujednolicenie i wzmocnienie nadzoru nad nadużyciami na rynku, w tym insider tradingiem i manipulacjami rynkowymi. Nowe przepisy mają na celu lepsze wykrywanie i ściganie takich nadużyć, przez wprowadzenie bardziej rygorystycznych zasad dotyczących ujawniania i raportowania transakcji przez osoby mające dostęp do informacji poufnych.

– Zmiany dotyczące progów raportowania

Dyrektywa zmienia progi raportowania dla transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze w spółkach, co ma na celu dostosowanie przepisów do nowych realiów rynkowych i zwiększenie przejrzystości.

– Zmiany w Rozporządzeniu (UE) nr 600/2014 (MiFIR)

– Modernizacja wymogów dotyczących raportowania

Dyrektywa wprowadza zmiany w MiFIR w celu uproszczenia i harmonizacji wymogów raportowania transakcji na rynku kapitałowym. Celem jest zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla instytucji finansowych, które prowadzą działalność transgraniczną, oraz poprawa spójności i porównywalności danych.

– Wzmocnienie roli Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA)

Nowe przepisy zwiększają uprawnienia ESMA w zakresie nadzoru nad rynkami kapitałowymi i koordynacji działań z krajowymi organami nadzorczymi, co ma na celu lepszą ochronę inwestorów i zwiększenie stabilności rynku.

– Wprowadzenie nowej Dyrektywy w sprawie struktur wielogłosowych (Multiple-Vote Share Structures):

– Elastyczność w zarządzaniu i struktura akcji

Nowa dyrektywa pozwala na wprowadzenie różnych klas akcji z różną liczbą głosów (struktury wielogłosowe), co umożliwia przedsiębiorstwom większą elastyczność w zakresie zarządzania i kontroli nad spółkami. Jest to szczególnie ważne dla firm rodzinnych i start-upów, które chcą przyciągnąć kapitał, jednocześnie utrzymując kontrolę nad decyzjami strategicznymi.

– Ochrona praw akcjonariuszy mniejszościowych

Chociaż struktury wielogłosowe mogą wzmocnić pozycję założycieli i kluczowych akcjonariuszy, dyrektywa wprowadza również zabezpieczenia mające na celu ochronę praw akcjonariuszy mniejszościowych, takie jak wymogi dotyczące ujawniania struktury akcjonariatu i głosowania.

– Zwiększenie dostępu do finansowania dla MŚP

Dyrektywa kładzie nacisk na ułatwienie MŚP dostępu do rynków publicznych przez uproszczenie procedur związanych z ofertami publicznymi (IPO) oraz zmniejszenie kosztów związanych z notowaniem na giełdzie. Wprowadza uproszczony prospekt emisyjny i zmniejsza wymagania informacyjne dla mniejszych firm, co powinno przyczynić się do zwiększenia liczby notowań na europejskich giełdach.

– Skutki i Implikacje dla Rynków Kapitałowych

Dyrektywa stanowi zwiększy konkurencyjność europejskich rynków kapitałowych w kontekście globalnym. Przez uproszczenie zasad notowania na giełdzie i zwiększenie elastyczności w zarządzaniu spółkami, UE stara się stworzyć przyjazne środowisko dla inwestorów i emitentów. Zmniejszenie barier regulacyjnych i kosztów związanych z wejściem na rynek publiczny ma na celu przyciągnięcie większej liczby firm do notowania na europejskich giełdach, co powinno zwiększyć wielkość i płynność rynków kapitałowych. Wprowadzenie struktur wielogłosowych oraz wzmocnienie nadzoru nad nadużyciami rynkowymi mogą prowadzić do większej ochrony inwestorów i zwiększenia zaufania do rynków kapitałowych w UE. Jednak struktury wielogłosowe mogą budzić obawy dotyczące potencjalnych konfliktów interesów i koncentracji władzy w rękach niewielkiej grupy akcjonariuszy, co wymaga odpowiedniego zarządzania ryzykiem i egzekwowania przepisów ochronnych.

Numer publikacji: Dz.U. L 252 z 18 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Rozpoczęcie stosowania zaplanowane jest na 1 stycznia 2025 roku, po okresie przygotowawczym dla instytucji finansowych i funduszy inwestycyjnych

Opis kluczowych kwestii

Rozszerzenie zakresu raportowania ESG

Dyrektywa rozszerza wymogi dotyczące raportowania informacji o czynnikach ESG przez instytucje finansowe, takie jak banki, firmy inwestycyjne, fundusze emerytalne i zarządzający aktywami. Wprowadza nowe obowiązki dotyczące ujawniania, jak zarządzają one ryzykami związanymi ze zrównoważonym rozwojem oraz jakie mają strategie inwestycyjne uwzględniające czynniki środowiskowe, społeczne i zarządcze. Nowe standardy raportowania mają na celu umożliwienie inwestorom lepszego zrozumienia, w jaki sposób ich inwestycje wpływają na zrównoważony rozwój.

– Harmonizacja standardów raportowania i metodologia oceny

Dyrektywa wprowadza jednolite standardy i metodologie dotyczące raportowania danych ESG, co ma na celu ułatwienie porównywania ofert inwestycyjnych. Obejmuje to szczegółowe wytyczne dotyczące ujawniania informacji na temat ryzyka klimatycznego, emisji gazów cieplarnianych (GHG), różnorodności biologicznej, zużycia zasobów, kwestii społecznych oraz zarządzania. Ma to zwiększyć przejrzystość oraz ujednolicić podejście w całej Unii Europejskiej.

– Obowiązkowe ujawnianie wpływu na cele klimatyczne

Instytucje finansowe i przedsiębiorstwa będą musiały ujawniać szczegółowe informacje na temat wpływu swoich działań na realizację celów klimatycznych określonych w Porozumieniu Paryskim oraz celów Europejskiego Zielonego Ładu. Obejmuje to informacje na temat inwestycji, które przyczyniają się do redukcji emisji dwutlenku węgla, wspierają projekty niskoemisyjne, odnawialne źródła energii lub inne działania związane z adaptacją do zmian klimatu.

– Zapobieganie greenwashingowi

Dyrektywa wprowadza mechanizmy kontrolne mające na celu zapobieganie praktykom greenwashingu, które polegają na wprowadzaniu w błąd inwestorów co do rzeczywistego wpływu inwestycji na zrównoważony rozwój. Wymaga, aby wszystkie podmioty oferujące produkty finansowe o charakterze zrównoważonym lub ekologicznie odpowiedzialnym, przeprowadzały szczegółowe audyty i weryfikacje zewnętrzne swoich oświadczeń.

– Nowe zasady dotyczące due diligence (należytej staranności)

Dyrektywa nakłada na instytucje finansowe obowiązek przeprowadzania dokładnych analiz due diligence pod kątem zrównoważonego rozwoju, w tym oceny ryzyk ESG. Celem jest lepsze zrozumienie potencjalnych zagrożeń wynikających z inwestycji w nieodpowiednie projekty oraz zapewnienie, że decyzje inwestycyjne są podejmowane w sposób odpowiedzialny i zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju.

– Wprowadzenie wskaźników efektywności ESG

Dyrektywa wprowadza obowiązek stosowania wskaźników efektywności ESG (Key Performance Indicators, KPI), które mają być stosowane do mierzenia i raportowania postępów w zakresie zrównoważonego finansowania. Wskaźniki te obejmują między innymi zmniejszenie emisji CO2, efektywność energetyczną, zaangażowanie społeczne, różnorodność w zarządzaniu oraz politykę przeciwdziałania korupcji.

– Przepisy dotyczące ujawniania kosztów i ryzyk związanych z ESG

Dyrektywa wymaga ujawniania szczegółowych informacji na temat kosztów oraz ryzyk związanych z ESG, w tym potencjalnych strat finansowych wynikających z ryzyka klimatycznego lub społecznego. Informacje te mają być dostępne dla inwestorów w prospektach emisyjnych, raportach rocznych oraz innych dokumentach ujawniających.

– Wzmocnienie roli Europejskich Urzędów Nadzoru

Dyrektywa zwiększa uprawnienia Europejskich Urzędów Nadzoru, takich jak ESMA oraz EBA, w zakresie monitorowania przestrzegania nowych wymogów ESG. Organy te będą odpowiedzialne za opracowywanie szczegółowych wytycznych i standardów technicznych oraz za nadzorowanie krajowych organów regulacyjnych.

– Zwiększenie roli audytorów i zewnętrznych weryfikatorów

Audytorzy zewnętrzni będą odgrywać większą rolę w procesie oceny zgodności raportów ESG z unijnymi standardami. Dyrektywa wymaga, aby instytucje finansowe korzystały z usług niezależnych weryfikatorów w celu potwierdzenia dokładności i rzetelności danych przedstawianych w raportach dotyczących zrównoważonego finansowania.

– Skutki i Implikacje dla Sektora Finansowego

Dyrektywa wprowadza surowsze wymagania dotyczące raportowania i ujawniania informacji o czynnikach ESG, co ma na celu zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności na rynkach kapitałowych. Dla instytucji finansowych i firm inwestycyjnych oznacza to konieczność dostosowania swoich systemów raportowania, zarządzania ryzykiem i podejmowania decyzji inwestycyjnych do nowych wymogów regulacyjnych. Z perspektywy inwestorów, dyrektywa zwiększa dostępność i jakość informacji o produktach finansowych i inwestycyjnych, co pozwala na bardziej świadome podejmowanie decyzji. Wzmocnienie przepisów dotyczących przeciwdziałania greenwashingowi ma na celu ochronę inwestorów przed potencjalnie nieuczciwymi praktykami oraz promowanie prawdziwie zrównoważonych inwestycji.

Numer publikacji: Dz.U. L 254 z 20 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Przewidywane jest od 1 stycznia 2025 roku, przy czym pełne wdrożenie może obejmować dodatkowe okresy przejściowe

Opis kluczowych kwestii

Definicja i Kryteria Europejskich Obligacji Zrównoważonych (EuGB)

Rozporządzenie definiuje, czym są europejskie obligacje zrównoważone i jakie kryteria muszą spełniać, aby mogły być uznane za EuGB. Obligacje te muszą być emitowane przez podmioty, które zobowiązują się do przeznaczania środków uzyskanych z emisji na projekty, które przyczyniają się do osiągnięcia celów środowiskowych zgodnie z unijnymi regulacjami, takimi jak Taksonomia UE. Aby kwalifikować się jako EuGB, środki z emisji muszą być alokowane na projekty, które mają pozytywny wpływ na środowisko, takie jak projekty związane z odnawialnymi źródłami energii, efektywnością energetyczną, gospodarką wodną, różnorodnością biologiczną, gospodarką o obiegu zamkniętym oraz redukcją emisji gazów cieplarnianych.

– Obowiązek Przejrzystości i Raportowania

Emitenci EuGB muszą spełniać rygorystyczne wymagania dotyczące przejrzystości i raportowania, w tym publikowania szczegółowego planu alokacji środków na zrównoważone projekty oraz okresowych raportów na temat postępów w realizacji tych projektów. Raporty te muszą być udostępniane publicznie, aby inwestorzy mogli łatwo uzyskać dostęp do informacji o faktycznym wykorzystaniu środków z obligacji. Wprowadza się wymóg raportowania według standardów UE, które określają, jak dokładnie muszą być raportowane wskaźniki środowiskowe i efekty działań finansowanych ze środków pozyskanych z obligacji.

– Obowiązkowa Weryfikacja Zewnętrzna

Rozporządzenie nakłada na emitentów EuGB obowiązek przeprowadzenia niezależnej, zewnętrznej weryfikacji (tzw. “Second Party Opinion”) przez akredytowane jednostki certyfikujące. Weryfikacja musi obejmować zgodność projektów finansowanych z celami środowiskowymi UE, a także wiarygodność procesów i kryteriów oceny wpływu środowiskowego. Niezależni weryfikatorzy będą musieli uzyskać akredytację ESMA, aby zapewnić, że są odpowiednio wykwalifikowani i spełniają wymagania dotyczące jakości.

– Harmonizacja z Taksonomią UE

Rozporządzenie zapewnia ścisłą harmonizację z unijną Taksonomią Zrównoważonego Finansowania, która definiuje, jakie rodzaje działalności gospodarczej są uznawane za zrównoważone środowiskowo. Wprowadza to spójne kryteria oceny projektów kwalifikujących się do finansowania z EuGB, co ułatwia ich porównywalność i ocenę przez inwestorów. Włączenie odniesień do Taksonomii UE ma na celu zapewnienie, że wszystkie projekty finansowane z EuGB przyczyniają się do osiągania celów klimatycznych i środowiskowych UE.

– Regulacje dotyczące Sankcji i Egzekwowania Przepisów

Rozporządzenie przewiduje sankcje za nieprzestrzeganie przepisów dotyczących emisji EuGB, w tym w przypadku fałszywego raportowania, braku zgodności z kryteriami środowiskowymi lub braku przeprowadzenia niezależnej weryfikacji. Sankcje mogą obejmować grzywny, wycofanie akredytacji dla weryfikatorów oraz zakaz emisji kolejnych obligacji. ESMA będzie odpowiedzialny za monitorowanie zgodności emitentów EuGB z przepisami oraz za nadzorowanie jednostek weryfikujących, aby zapewnić zgodność z wytycznymi UE.

– Wzmocnienie Zaufania i Zmniejszenie Ryzyka Greenwashingu

Jednym z celów rozporządzenia jest zmniejszenie ryzyka greenwashingu na rynku zielonych obligacji, tj. wprowadzania inwestorów w błąd co do rzeczywistego wpływu środowiskowego finansowanych projektów. Wymogi dotyczące weryfikacji zewnętrznej, przejrzystości i raportowania mają na celu zapewnienie, że obligacje, które są reklamowane jako “zielone”, rzeczywiście spełniają określone standardy i przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju.

– Wprowadzenie Ram Certyfikacyjnych dla Obligacji Społecznych i Zrównoważonych

Choć głównym celem rozporządzenia jest rozwój rynku zielonych obligacji, wprowadza ono również ramy dla obligacji społecznych i zrównoważonych, które łączą cele środowiskowe z celami społecznymi. Obligacje te muszą również przejść weryfikację zewnętrzną i spełniać kryteria zgodności z celami unijnymi dotyczącymi ochrony środowiska i społecznego dobrobytu.

– Promocja Innowacji Finansowych

Rozporządzenie ma na celu promowanie innowacji na rynku finansowym, ułatwiając emisję nowych instrumentów finansowych, które łączą tradycyjne cechy obligacji z nowoczesnymi narzędziami finansowania zrównoważonego rozwoju. Wprowadzenie EuGB jako standardu na rynku europejskim ma na celu przyciągnięcie inwestorów instytucjonalnych oraz promowanie inwestycji prywatnych w projekty zgodne z Europejskim Zielonym Ładem.

– Skutki i Implikacje dla Rynków Finansowych

Rozporządzenie wprowadza nowe ramy regulacyjne, które mają kluczowe znaczenie dla rozwoju rynku zrównoważonych obligacji w UE. Dzięki stworzeniu zasad i standardów dotyczących emisji, monitorowania i weryfikacji zielonych obligacji, ma na celu zwiększenie zaufania inwestorów i zapewnienie, że kapitał jest kierowany do projektów mających rzeczywisty wpływ na poprawę środowiska. Wdrożenie tych przepisów ma również na celu promowanie lepszej integracji rynków finansowych  w UE oraz poprawę konkurencyjności europejskich rynków kapitałowych w skali globalnej. Przyjęcie standardów EuGB przez szerokie grono emitentów i inwestorów może przyczynić się do ujednolicenia globalnych norm dotyczących zielonych obligacji, promując bardziej zrównoważone i odpowiedzialne praktyki inwestycyjne na całym świecie.

Numer publikacji: Dz.U. L 260 z 28 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: ma obowiązywać od 1 lipca 2025 roku, aby umożliwić emitentom i organom nadzorczym dostosowanie się do nowych procedur

Opis kluczowych kwestii

– Uproszczenie Prospektów Emisyjnych

Rozporządzenie wprowadza nowy, uproszczony prospekt emisyjny dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) oraz emitentów zamierzających przeprowadzić oferty publiczne lub uzyskać notowanie na rynkach regulowanych. Nowy prospekt jest mniej obszerny i skoncentrowany na kluczowych informacjach, które są istotne dla inwestorów. Celem jest zmniejszenie kosztów i czasu potrzebnego na przygotowanie dokumentacji oraz zapewnienie, że informacje są bardziej zrozumiałe i dostępne dla inwestorów detalicznych. Wprowadzono “Prospekt Rozwoju” dla emitentów, którzy już są notowani na rynku regulowanym i planują dodatkowe emisje, co pozwala na uproszczone dokumentowanie.

– Zmniejszenie Obciążeń Dokumentacyjnych

Rozporządzenie zmniejsza wymogi dotyczące dokumentacji, jakie muszą spełniać firmy zmierzające wprowadzić swoje akcje na giełdę. Skraca okresy przechowywania i publikowania niektórych dokumentów, takich jak sprawozdania finansowe, które mogą być uznane za nieistotne dla inwestorów. Nowe zasady zmniejszają liczbę wymaganych formularzy i sprawozdań, co powinno obniżyć koszty związane z przygotowaniem do wejścia na rynek publiczny.

– Wprowadzenie Jednolitego Systemu Elektronicznego Składania Dokumentów

Rozporządzenie wprowadza jednolity system elektroniczny składania dokumentów prospektowych do organów nadzorczych w całej UE. System ma na celu ułatwienie i przyspieszenie procesu składania dokumentacji oraz zapewnienie, że proces jest bardziej przejrzysty i mniej podatny na błędy. Centralizacja i digitalizacja procedur mają na celu usprawnienie wymiany informacji między krajowymi organami nadzoru a ESMA.

– Zharmonizowanie Zasad Dotyczących Wyceny i Raportowania Informacji Finansowych

Rozporządzenie harmonizuje zasady dotyczące wyceny, publikacji i raportowania informacji finansowych, aby ułatwić porównywalność między różnymi rynkami kapitałowymi w UE. Wprowadza jednolite standardy dotyczące sprawozdawczości finansowej oraz ujawniania informacji przez emitentów, co ma na celu zwiększenie przejrzystości i pewności na rynkach kapitałowych.

– Zwiększenie Elastyczności dla Emitentów

Nowe przepisy oferują większą elastyczność dla emitentów w zakresie określania struktury kapitału i rodzajów akcji, które mogą być emitowane. Umożliwia to emitentom stosowanie bardziej zróżnicowanych strategii finansowania, co może być korzystne w przyciąganiu różnych grup inwestorów. Emitenci mają więcej swobody w organizowaniu ofert publicznych, dzięki czemu mogą lepiej dostosować swoje strategie do warunków rynkowych.

– Ograniczenie Obciążeń Związanych z Obowiązkami Informacyjnymi

Rozporządzenie ogranicza zakres obowiązków informacyjnych dla mniejszych emitentów przez zmniejszenie wymagań dotyczących ujawniania informacji cenotwórczych oraz częstotliwości aktualizacji raportów finansowych. Dzięki temu mniejsze firmy, które często mają ograniczone zasoby, mogą skupić się na swojej działalności zamiast na kosztownych obowiązkach regulacyjnych.

– Wzmocnienie Roli ESMA

Rozporządzenie zwiększa uprawnienia ESMA w zakresie koordynacji i nadzoru nad wdrażaniem nowych przepisów dotyczących notowań na giełdzie przez krajowe organy nadzorcze. ESMA będzie odpowiedzialna za wydawanie wytycznych i standardów technicznych oraz monitorowanie zgodności z nowymi wymogami w całej UE.

– Wprowadzenie Szybszych Procedur Notowania

Nowe przepisy przewidują wprowadzenie przyspieszonych procedur zatwierdzania prospektów emisyjnych i notowania na giełdach. Celem jest skrócenie czasu potrzebnego na uzyskanie zgody od organów nadzoru i umożliwienie firmom szybszego wejścia na rynki kapitałowe. Ma to szczególne znaczenie w sytuacjach, gdy okna rynkowe są ograniczone i emitenci muszą działać szybko.

– Środki Promujące Dostęp do Kapitału dla MŚP

Rozporządzenie przewiduje szereg środków wspierających dostęp MŚP do kapitału przez rynki publiczne, w tym redukcję kosztów związanych z przygotowaniem do oferty publicznej oraz stworzenie platformy dla małych firm, które umożliwia szybsze i bardziej efektywne pozyskiwanie kapitału. Dodatkowo, nowe przepisy zachęcają giełdy do wprowadzania specjalnych segmentów rynkowych przeznaczonych dla MŚP.

– Skutki i Implikacje dla Rynków Kapitałowych

Rozporządzenie (UE) 2024/1025 ma na celu wzmocnienie pozycji rynków kapitałowych UE jako atrakcyjnych miejsc dla emisji publicznych i inwestycji. Wprowadzenie uproszczonych, elastycznych i skoordynowanych przepisów ma wspierać wzrost liczby ofert publicznych, szczególnie wśród MŚP, które wcześniej były zniechęcane przez skomplikowane i kosztowne procedury regulacyjne. Nowe zasady mogą przyczynić się do zwiększenia płynności na rynkach kapitałowych, co z kolei może prowadzić do większej różnorodności inwestycji i lepszego dostępu do finansowania dla innowacyjnych firm. W dłuższej perspektywie rozporządzenie ma wspierać rozwój bardziej zintegrowanego, dynamicznego i odporniejszego rynku kapitałowego w UE, który może konkurować z innymi globalnymi centrami finansowymi.

Numer publikacji: Dz.U. L 270 z 14 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Planowane jest na 1 lipca 2025 roku, z określonymi wyjątkami dla mniejszych instytucji finansowych, które mają dodatkowy czas na dostosowanie

Daty i okresy przejściowe:

1 lipca 2025 r.: Rozpoczęcie stosowania nowych wymogów dotyczących raportowania ESG dla dużych instytucji finansowych.

Okres przejściowy dla mniejszych instytucji finansowych: Instytucje o mniejszej skali działania mają dodatkowe 12 miesięcy na pełne dostosowanie się do nowych wymogów, co oznacza, że muszą je wdrożyć najpóźniej do 1 lipca 2026 roku.

Opis kluczowych kwestii

– Rozszerzone Wymogi Raportowania ESG

Akt wprowadza nowe, bardziej szczegółowe wymogi dotyczące ujawniania informacji związanych z czynnikami ESG. Obejmują one wymagania dotyczące publikacji danych na temat wpływu działalności inwestycyjnej na środowisko, kwestie społeczne, takie jak różnorodność i równość, oraz zarządzanie, w tym polityki antykorupcyjne i struktury zarządzania ryzykiem. Nowe standardy raportowania wymagają, aby instytucje finansowe dostarczały dokładne i aktualne informacje o tym, w jaki sposób ich inwestycje przyczyniają się do realizacji celów zrównoważonego rozwoju UE.

– Zharmonizowane Wskaźniki Zrównoważonego Rozwoju

Akt wprowadza obowiązek stosowania zharmonizowanych wskaźników zrównoważonego rozwoju (Key Performance Indicators, KPIs) dla firm inwestycyjnych i instytucji finansowych. Wskaźniki te obejmują między innymi emisje gazów cieplarnianych (GHG), zużycie wody, odpady oraz kwestie związane z różnorodnością i inkluzywnością w miejscach pracy. Wskaźniki muszą być dostosowane do unijnej Taksonomii Zrównoważonego Finansowania, co ma na celu stworzenie jednolitego standardu oceny inwestycji pod kątem ich wpływu na zrównoważony rozwój.

– Wymogi Dotyczące Ujawniania Ryzyk ESG

Instytucje finansowe muszą ujawniać informacje na temat ryzyk ESG, które mogą mieć wpływ na wartość ich aktywów i działalność. Akt wymaga, aby informacje te były regularnie aktualizowane i przedstawiane w sposób zrozumiały dla inwestorów. Ryzyka mogą obejmować np. ryzyko klimatyczne, ryzyko związane z niewłaściwym zarządzaniem społecznym, czy ryzyko prawne wynikające z niewłaściwej oceny standardów ESG.

– Obowiązki Związane z Due Diligence i Ocena Wpływu Inwestycji

Akt nakłada obowiązki w zakresie due diligence w kontekście zrównoważonego rozwoju. Instytucje finansowe muszą oceniać wpływ swoich decyzji inwestycyjnych na cele środowiskowe i społeczne oraz regularnie raportować te analizy. Chodzi o zapewnienie, że decyzje inwestycyjne są zgodne z zasadami odpowiedzialnego inwestowania i nie przyczyniają się do negatywnych skutków dla środowiska lub społeczeństwa.

– Nowe Ramy Dla Weryfikacji Zewnętrznej

Akt wprowadza obowiązek korzystania z usług niezależnych weryfikatorów w celu potwierdzenia zgodności ujawnianych informacji ESG z unijnymi standardami. Ma to na celu zwiększenie wiarygodności i przejrzystości informacji przekazywanych przez instytucje finansowe oraz zapobieganie praktykom greenwashingu. Weryfikacja zewnętrzna musi być przeprowadzana przez jednostki akredytowane przez odpowiednie organy nadzoru, takie jak ESMA.

– Ujednolicenie Formatów Raportowania

Akt wprowadza jednolite formaty raportowania, które muszą być stosowane przez wszystkie instytucje finansowe i firmy inwestycyjne w UE. Celem jest ułatwienie porównywalności danych między różnymi podmiotami i krajami, co ma zwiększyć przejrzystość rynku i umożliwić inwestorom podejmowanie bardziej świadomych decyzji. Wymogi te obejmują standardowe szablony i formaty raportów, które muszą być publikowane co najmniej raz do roku.

– Obowiązek Publikacji Strategii Zrównoważonego Rozwoju

Instytucje finansowe muszą publikować swoje strategie zrównoważonego rozwoju, w tym cele i zobowiązania w zakresie zmniejszania wpływu na środowisko oraz promowania inkluzywności społecznej i odpowiedzialnego zarządzania. Strategia ta musi być regularnie aktualizowana i udostępniana publicznie, aby inwestorzy i inne zainteresowane strony mogły monitorować postępy i zgodność z deklaracjami.

– Zwiększenie Przejrzystości Dotyczącej Opłat i Kosztów Związanych z ESG

Akt wprowadza obowiązek ujawniania wszystkich opłat i kosztów związanych z zarządzaniem ryzykiem ESG oraz wdrażaniem strategii zrównoważonego rozwoju. Instytucje finansowe muszą również informować o wszelkich dodatkowych kosztach, które mogą ponosić inwestorzy w związku z bardziej zaawansowanymi metodami zarządzania ESG.

– Skutki i Implikacje dla Sektora Finansowego

Akt wprowadza zmiany w zakresie raportowania i ujawniania informacji dotyczących zrównoważonego finansowania w UE. Wprowadza bardziej rygorystyczne standardy, które mają na celu zwiększenie przejrzystości, porównywalności i wiarygodności informacji związanych z ESG. Dla instytucji finansowych oznacza to konieczność dostosowania swoich systemów zarządzania ryzykiem i strategii inwestycyjnych, co może wiązać się z dodatkowymi kosztami operacyjnymi i administracyjnymi. W dłuższej perspektywie, nowe przepisy mają na celu promowanie bardziej odpowiedzialnych i zrównoważonych praktyk inwestycyjnych oraz wspieranie transformacji gospodarczej w kierunku neutralności klimatycznej i zrównoważonego rozwoju. Wzmocnienie przejrzystości i wiarygodności informacji ESG może również przyczynić się do wzrostu zaufania inwestorów oraz przyciągnięcia większego kapitału do projektów zrównoważonych w Unii Europejskiej.

Numer publikacji: Dz.U. L 280 z 22 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: wejście w życie zaplanowane na 1 stycznia 2025 roku z okresem przejściowym dla dostosowania się emitentów

Daty i okresy przejściowe:

1 stycznia 2025 r. – Data rozpoczęcia stosowania dla wszystkich nowych emisji obligacji, które chcą być uznawane za europejskie obligacje zrównoważone.

Okres przejściowy dla istniejących emitentów – Emitenci, którzy już emitowali obligacje zrównoważone przed tą datą, mają do 31 grudnia 2025 roku na dostosowanie się do nowych standardów i uzyskanie certyfikacji zgodności.

Opis kluczowych kwestii

– Szczegółowe Kryteria Kwalifikowalności dla Projektów Finansowanych przez EuGB

Akt określa szczegółowe kryteria, jakie muszą spełniać projekty finansowane przez europejskie obligacje zrównoważone (EuGB). Projekty muszą być zgodne z Taksonomią UE dla zrównoważonego rozwoju, co oznacza, że muszą przyczyniać się do jednego lub więcej z sześciu celów środowiskowych określonych przez UE: łagodzenie zmian klimatu, adaptacja do zmian klimatu, zrównoważone wykorzystanie i ochrona zasobów wodnych, gospodarka o obiegu zamkniętym, kontrola zanieczyszczeń i ochrona bioróżnorodności. Kryteria obejmują szczegółowe wytyczne dotyczące kwalifikowalności różnych typów inwestycji, takich jak projekty związane z odnawialnymi źródłami energii, transportem niskoemisyjnym, budownictwem ekologicznym, gospodarką wodną oraz zarządzaniem odpadami.

– Wymogi dotyczące Ujawniania i Raportowania dla Emitentów

Akt wprowadza rygorystyczne wymogi dotyczące ujawniania informacji i raportowania dla emitentów EuGB. Emitenci muszą sporządzać szczegółowe raporty dotyczące alokacji środków i efektów środowiskowych finansowanych projektów. Raporty muszą być publikowane co najmniej raz w roku i muszą zawierać wskaźniki efektywności środowiskowej, takie jak redukcja emisji gazów cieplarnianych, efektywność energetyczna oraz inne istotne dane. Raporty muszą być zgodne z wymogami Taksonomii UE, co oznacza, że muszą jasno określać, w jaki sposób finansowane projekty przyczyniają się do realizacji unijnych celów środowiskowych.

– Standardy Weryfikacji Zewnętrznej

Aakt wprowadza obowiązek przeprowadzania weryfikacji zewnętrznej przez akredytowane jednostki certyfikujące (tzw. “Second Party Opinion”) w celu potwierdzenia zgodności obligacji z wytycznymi i kryteriami określonymi przez UE. Weryfikacja musi obejmować ocenę zgodności projektów z Taksonomią UE oraz analizę metodologii stosowanej przez emitentów do oceny wpływu środowiskowego. Weryfikatorzy muszą być akredytowani przez ESMA i spełniać określone kryteria jakości, niezależności i bezstronności.

– Wytyczne Dotyczące Zarządzania Ryzykiem Greenwashingu

W celu zapobiegania greenwashingowi czyli praktyce polegającej na wprowadzaniu inwestorów w błąd co do rzeczywistego wpływu środowiskowego inwestycji, akt określa szczegółowe zasady dotyczące monitorowania i raportowania ryzyka ESG. Emitenci muszą wykazać, że ich praktyki inwestycyjne i procesy oceny ryzyka są zgodne z najwyższymi standardami przejrzystości i dokładności. Wprowadza też obowiązek ujawniania wszelkich istotnych informacji, które mogą mieć wpływ na ocenę środowiskową emitenta, w tym potencjalnych konfliktów interesów.

– Zasady Dotyczące Harmonizacji i Spójności Rynkowej

Aakt przewiduje harmonizację kryteriów oceny i raportowania dla EuGB w całej UE, co ma na celu ujednolicenie standardów rynkowych i zwiększenie przejrzystości oraz spójności na rynku zielonych obligacji. Ułatwia to porównywalność obligacji emitowanych przez różne podmioty, co zwiększa zaufanie inwestorów i wspiera rozwój rynku. Wprowadza również wspólne ramy dla emisji obligacji, które mają charakter zrównoważony, społeczny lub związany z klimatem, co pozwala na bardziej kompleksowe podejście do finansowania zrównoważonego rozwoju.

– Obowiązki Ujawniania Informacji o Kosztach i Opłatach

Akt wprowadza obowiązek ujawniania wszystkich kosztów i opłat związanych z emisją EuGB, w tym kosztów weryfikacji zewnętrznej, zarządzania projektami oraz kosztów związanych z zarządzaniem ryzykiem. Ma to na celu zwiększenie przejrzystości i umożliwienie inwestorom lepszego zrozumienia pełnych kosztów związanych z inwestycją w zielone obligacje.

– Zwiększenie Roli ESMA w Nadzorze i Monitorowaniu

ESMA odgrywa kluczową rolę w nadzorowaniu rynku EuGB. Akt przyznaje ESMA uprawnienia do monitorowania zgodności emitentów i weryfikatorów z wymaganiami UE, opracowywania wytycznych technicznych oraz podejmowania działań w przypadkach naruszeń. ESMA będzie również odpowiedzialna za akredytację i nadzór nad niezależnymi weryfikatorami, aby zapewnić ich zgodność z unijnymi standardami.

– Skutki i Implikacje dla Rynków Kapitałowych

Akt wprowadza rygorystyczne standardy i wymagania dotyczące emisji, raportowania i weryfikacji zielonych obligacji, co ma na celu zwiększenie przejrzystości, spójności i zaufania na rynku finansowym. Dla emitentów oznacza to konieczność dostosowania swoich praktyk do nowych, bardziej rygorystycznych wymogów, co może wiązać się z dodatkowymi kosztami administracyjnymi i operacyjnymi. Jednocześnie, przez wprowadzenie jednolitych kryteriów i wytycznych, akt wspiera rozwój bardziej jednolitego i przejrzystego rynku zielonych obligacji w UE. Przyczynia się do zwiększenia atrakcyjności europejskich rynków kapitałowych dla inwestorów poszukujących zrównoważonych i odpowiedzialnych inwestycji, wspierając tym samym cele Europejskiego Zielonego Ładu i globalnych wysiłków na rzecz walki ze zmianami klimatycznymi.

Numer publikacji: Dz.U. C 311 z 15 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Zaleca się, aby państwa członkowskie wdrożyły wytyczne do 1 lipca 2025 roku.

Opis kluczowych kwestii

– Uproszczenie Procedur Notowania na Giełdzie:

Wytyczne wprowadzają uproszczone procedury dotyczące składania dokumentów wymaganych przy pierwszym notowaniu na giełdzie oraz przy dodatkowych emisjach. ESMA zaleca, aby krajowe organy nadzoru (NCAs) wprowadziły jednolite formularze i standardy, które uproszczą i skrócą czas potrzebny na przygotowanie dokumentacji. Zmniejsza to również liczbę wymaganych dokumentów, co redukuje obciążenia administracyjne i koszty dla emitentów. ESMA proponuje uproszczenie prospektów emisyjnych i dokumentów informacyjnych, które są kluczowe dla przejrzystości i zrozumiałości dla inwestorów, jednocześnie spełniając wymogi prawne.

– Wytyczne Dotyczące Ujawniania Informacji

Wytyczne ESMA koncentrują się na ujednoliceniu wymogów dotyczących ujawniania informacji cenotwórczych i innych istotnych danych finansowych. ESMA zaleca przyjęcie wspólnego standardu raportowania, który ma na celu uproszczenie procesów i zapewnienie, że inwestorzy otrzymują wyłącznie istotne i przejrzyste informacje. Wprowadzenie standardowych terminów i formatów publikacji informacji ma zapewnić lepsze zrozumienie ryzyka związanego z inwestycjami oraz ułatwić podejmowanie decyzji przez inwestorów.

– Redukcja Obciążeń Administracyjnych

Jednym z kluczowych elementów wytycznych ESMA jest redukcja obciążeń administracyjnych dla emitentów, szczególnie dla MŚP. ESMA rekomenduje uproszczenie procedur związanych z aktualizacjami raportów finansowych, obowiązkami informacyjnymi oraz wymogami dotyczącymi zgłaszania transakcji przez insiderów. Ma to na celu zmniejszenie kosztów związanych z przestrzeganiem przepisów oraz uproszczenie procesów dla firm o ograniczonych zasobach. ESMA proponuje, aby kraje członkowskie rozważyły wprowadzenie wyjątków dla mniejszych firm z niektórych wymogów dokumentacyjnych, pod warunkiem, że nie wpłynie to na ochronę inwestorów.

– Wspieranie Harmonizacji Między Państwami Członkowskimi

ESMA podkreśla potrzebę harmonizacji przepisów dotyczących notowania na giełdzie w różnych państwach członkowskich UE. Wytyczne mają na celu zmniejszenie rozbieżności regulacyjnych, które mogą utrudniać funkcjonowanie jednolitego rynku kapitałowego. W związku z tym ESMA zaleca stosowanie wspólnych wytycznych dotyczących oceny zgodności prospektów i innych dokumentów wymaganych do notowania. Wspólne podejście ma na celu zmniejszenie biurokracji i ułatwienie firmom działającym transgranicznie dostępu do rynków kapitałowych w całej UE.

– Zwiększenie Roli Technologii i Digitalizacji

ESMA promuje zwiększenie wykorzystania technologii w procesach notowania na giełdzie. Wytyczne zachęcają do wprowadzenia cyfrowych platform składania dokumentów i raportów, co może znacząco skrócić czas potrzebny na zatwierdzenie prospektów i innych dokumentów. Digitalizacja ma również na celu zwiększenie przejrzystości, zmniejszenie ryzyka błędów oraz usprawnienie komunikacji między emitentami a regulatorami. Zalecenia te obejmują również rozwój systemów jednolitego zgłaszania (Single Submission Systems), które umożliwią złożenie wszystkich niezbędnych dokumentów w jednym miejscu, co dodatkowo przyspieszy procedury.

– Ograniczenie Procedur Egzekwowania Zasad

Wytyczne ESMA zawierają zalecenia dotyczące bardziej proporcjonalnego podejścia do egzekwowania zasad dotyczących notowania na giełdzie. Zalecane jest wprowadzenie elastycznych mechanizmów kontroli zgodności, które biorą pod uwagę specyfikę i wielkość emitenta, zamiast jednolitego, sztywnego podejścia. Takie działania mają na celu zmniejszenie ryzyka nadmiernej regulacji, które mogłoby zniechęcać małe firmy do wejścia na rynek publiczny.

– Wzmocnienie Ochrony Inwestorów

Chociaż celem wytycznych jest uproszczenie i harmonizacja procesów, ESMA podkreśla, że ochrona inwestorów pozostaje priorytetem. Wytyczne wymagają, aby uproszczenia były wprowadzane w sposób, który nie obniży poziomu przejrzystości i rzetelności informacji dostarczanych inwestorom. Wprowadza to również zasady dotyczące lepszego informowania o ryzykach i potencjalnych konfliktach interesów.

– Skutki i Implikacje dla Rynków Kapitałowych

Przyjęcie wytycznych przez państwa członkowskie może prowadzić do zmniejszenia kosztów i obciążeń regulacyjnych, zwłaszcza dla MŚP, co może zwiększyć ich zainteresowanie pozyskiwaniem kapitału na rynkach publicznych. Dzięki ujednoliceniu i uproszczeniu procedur, wytyczne mogą przyczynić się do większej integracji rynków kapitałowych UE i stworzenia bardziej przyjaznego środowiska dla emitentów i inwestorów. Wzmocnienie digitalizacji i automatyzacji procesów może zwiększyć efektywność i przejrzystość na rynku, co może wspierać rozwój innowacyjnych form finansowania oraz zachęcać nowe firmy do wejścia na rynki kapitałowe. Wytyczne mają na celu poprawę funkcjonowania europejskich rynków kapitałowych i zwiększenie ich atrakcyjności, co może przyczynić się do zwiększenia dynamiki gospodarczej i inwestycyjnej w UE.

Numer publikacji: Dz.U. C 320 z 18 sierpnia 2024 Data rozpoczęcia stosowania: 1 stycznia 2025 roku, z określonymi etapami wdrażania poszczególnych wymogów w kolejnych latach.

Etapy wdrożenia:

1 stycznia 2025 r. – Wdrożenie minimalnych współczynników kapitałowych i standardów zarządzania ryzykiem.

1 stycznia 2026 r. – Zastosowanie zasad “output floor” dla instytucji korzystających z modeli wewnętrznych.

1 stycznia 2027 r. – Ostateczne wdrożenie pełnych wymogów kapitałowych i płynnościowych dla wszystkich instytucji finansowych, w tym nowych standardów dla ryzyka kredytowego i operacyjnego.

Opis kluczowych kwestii

– Wprowadzenie Minimalnych Współczynników Kapitałowych

EBC zaleca wprowadzenie minimalnych wymogów dotyczących współczynników kapitałowych zgodnie z reformami Basel 3.1. Zgodnie z zaleceniami, banki muszą utrzymywać współczynnik kapitału Tier 1 (CET1) na poziomie co najmniej 4,5% aktywów ważonych ryzykiem (RWA) oraz współczynnik kapitału całkowitego na poziomie co najmniej 8% RWA. Zalecenia te obejmują również bufor zabezpieczający, który ma być stosowany w normalnych warunkach gospodarczych, oraz dodatkowe bufory dla instytucji o znaczeniu systemowym (G-SIBs i D-SIBs), co ma zapewnić dodatkową ochronę przed ryzykami systemowymi.

– Implementacja “Output Floor”

EBC zaleca wdrożenie tzw. “output floor” – minimalnego progu dla aktywów ważonych ryzykiem (RWA) wyliczonych przy użyciu wewnętrznych modeli ryzyka. Minimalny poziom ustalono na 72,5% wartości RWA obliczonych na podstawie standardowych metod. Celem tego progu jest zapobieganie nadmiernemu zaniżaniu wymagań kapitałowych przez banki stosujące bardziej złożone modele wewnętrzne. Wprowadzenie “output floor” ma na celu zwiększenie porównywalności i przejrzystości wymogów kapitałowych między bankami oraz ograniczenie ryzyka związane z niewłaściwym modelowaniem.

– Nowe Standardy dla Ryzyka Kredytowego i Operacyjnego

Zalecenia określają nowe standardy dla zarządzania ryzykiem kredytowym i operacyjnym. EBC zaleca wdrożenie bardziej konserwatywnych metod obliczania ryzyka kredytowego (Credit Valuation Adjustment – CVA) oraz ryzyka operacyjnego, które uwzględniają zarówno straty historyczne, jak i potencjalne ryzyka związane z przyszłymi wydarzeniami. Nowe podejścia mają na celu zapewnienie bardziej realistycznej oceny ryzyka i zwiększenie odporności banków na różne scenariusze kryzysowe.

– Dostosowanie do Wymogów Płynnościowych

EBC zaleca również bankom utrzymywanie odpowiednich wskaźników płynności, takich jak wskaźnik pokrycia płynności (LCR – Liquidity Coverage Ratio) oraz wskaźnik stabilnego finansowania netto (NSFR – Net Stable Funding Ratio). LCR ma na celu zapewnienie, że banki mają wystarczającą ilość płynnych aktywów do pokrycia krótkoterminowych zobowiązań, podczas gdy NSFR ma na celu zapewnienie stabilnego finansowania długoterminowego. Banki są zobowiązane do regularnego raportowania wskaźników płynności oraz przeprowadzania testów warunków skrajnych (stress tests), aby lepiej zrozumieć swoje profile płynności w różnych warunkach rynkowych.

– Wymogi dotyczące Zarządzania Ryzykiem

Zalecenia EBC podkreślają konieczność wdrożenia solidnych procedur zarządzania ryzykiem, które obejmują szczegółową analizę ryzyk systemowych, kredytowych, rynkowych i operacyjnych. Banki są zobowiązane do opracowania odpowiednich strategii zarządzania ryzykiem, które uwzględniają nowo wprowadzone wymogi kapitałowe oraz zasady dotyczące płynności. EBC zaleca także stosowanie bardziej zaawansowanych narzędzi analizy i modelowania ryzyka, aby zapewnić, że banki są w stanie szybko zidentyfikować i zareagować na potencjalne zagrożenia.

– Kierunki dla Nadzoru i Monitorowania

EBC zaleca wzmocnienie nadzoru nad instytucjami finansowymi, aby monitorować zgodność z nowymi wymogami kapitałowymi Basel 3.1. Współpraca między krajowymi organami nadzorczymi (NCAs) a EBC powinna zostać zacieśniona w celu skuteczniejszej oceny ryzyka oraz identyfikacji potencjalnych zagrożeń dla stabilności finansowej. W zaleceniach wskazano również na konieczność regularnych przeglądów strategii zarządzania ryzykiem w bankach oraz bardziej rygorystycznego podejścia do oceny adekwatności kapitałowej.

– Rekomendacje Dotyczące Kapitału Ochronnego

Wprowadzenie zaleceń dotyczących buforów kapitałowych, takich jak bufor zabezpieczający, bufor antycykliczny oraz dodatkowe bufory dla instytucji o znaczeniu systemowym, ma na celu wzmocnienie odporności banków w okresach napięć finansowych. EBC zaleca, aby bufory te były aktywowane w zależności od warunków rynkowych i makroekonomicznych, co ma na celu stabilizację systemu finansowego w UE.

– Zalecenia Dla Władz Nadzorczych

EBC zaleca, aby władze nadzorcze dostosowały swoje podejście do oceny adekwatności kapitałowej banków, uwzględniając nowe zasady wynikające z Basel 3.1. Zaleca się, aby władze stosowały jednolite wytyczne w całej UE, co ma na celu zapewnienie spójności i porównywalności podejścia nadzorczego w różnych państwach członkowskich.

– Skutki i Implikacje dla Sektora Bankowego

Zalecenia mają na celu harmonizację i ujednolicenie wdrożenia nowych wymogów kapitałowych Basel 3.1 w całej Unii Europejskiej, co przyczyni się do zwiększenia stabilności finansowej oraz odporności sektora bankowego na potencjalne kryzysy. Wprowadzenie nowych zasad dotyczących minimalnych współczynników kapitałowych, wymogów płynnościowych oraz zarządzania ryzykiem wpłynie na strategie zarządzania ryzykiem w bankach oraz na ich modele biznesowe. Dla banków nowe przepisy oznaczają konieczność dostosowania swoich procedur operacyjnych, strategii zarządzania ryzykiem oraz metod obliczania kapitału i płynności. Może to prowadzić do wzrostu kosztów operacyjnych związanych z dostosowaniem do nowych wymogów oraz koniecznością zwiększenia kapitałów własnych, co może wpłynąć na rentowność banków. Jednak długoterminowe korzyści związane z większą stabilnością i przejrzystością sektora bankowego w UE, w tym zwiększone zaufanie inwestorów i deponentów, mogą przeważyć nad krótkoterminowymi kosztami wdrożenia tych reform.

Numer publikacji: Dz.U. C 325 z 20 sierpnia 2024

Data rozpoczęcia stosowania: Rekomenduje się rozpoczęcie stosowania od 1 stycznia 2025 roku, z pełnym wdrożeniem standardów ESG w ciągu następnych 12 miesięcy.

Opis kluczowych kwestii

– Wprowadzenie Jednolitych Standardów Raportowania ESG

Zalecenia ESMA wprowadzają jednolite standardy raportowania informacji ESG dla instytucji finansowych, takich jak banki, firmy inwestycyjne, zarządzający aktywami i fundusze emerytalne. Standardy te mają na celu ułatwienie porównywalności i zwiększenie przejrzystości informacji ESG, co pozwoli inwestorom na ocenę wpływu inwestycji na cele zrównoważonego rozwoju. Instytucje finansowe są zobowiązane do stosowania tych standardów w swoich raportach rocznych, prospektach emisyjnych oraz innych dokumentach ujawniających, co ma na celu zharmonizowanie podejścia w całej UE.

– Szczegółowe Wytyczne Dotyczące Zawartości Raportów ESG

ESMA dostarcza szczegółowych wytycznych dotyczących tego, jakie informacje powinny być uwzględnione w raportach ESG. Zalecenia obejmują wytyczne dotyczące ujawniania informacji o emisji gazów cieplarnianych, zużyciu energii, efektywności energetycznej, zarządzaniu odpadami, bioróżnorodności, polityce społecznej (takiej jak różnorodność i inkluzywność), a także kwestii związanych z ładem korporacyjnym, takich jak struktura zarządzania i polityka przeciwdziałania korupcji. Raporty muszą być zgodne z unijnymi ramami Taksonomii Zrównoważonego Finansowania, co zapewnia spójność i zgodność z unijnymi celami klimatycznymi i środowiskowymi.

– Obowiązek Ujawniania Ryzyk Związanych z ESG

Zalecenia wymagają, aby instytucje finansowe ujawniały szczegółowe informacje na temat ryzyk ESG, które mogą mieć wpływ na ich działalność i aktywa. Informacje te muszą obejmować ryzyka klimatyczne, społeczne i zarządcze, a także ryzyka prawne związane z niewłaściwą oceną standardów ESG. Instytucje finansowe muszą regularnie aktualizować swoje raporty o ryzyka ESG i informować inwestorów o wszelkich istotnych zmianach, które mogą wpłynąć na ich profil ryzyka.

– Obowiązek Korzystania z Zewnętrznych Weryfikatorów

ESMA wprowadza wymóg korzystania z usług zewnętrznych weryfikatorów do oceny zgodności raportów ESG z wytycznymi unijnymi. Zewnętrzni audytorzy muszą być niezależni i akredytowani przez odpowiednie organy nadzoru, takie jak ESMA, aby zapewnić rzetelność i wiarygodność dostarczanych informacji. Zewnętrzna weryfikacja ma na celu zapobieganie greenwashingowi i zwiększenie zaufania inwestorów do deklarowanych przez instytucje finansowe działań na rzecz zrównoważonego rozwoju.

– Obowiązek Ujawniania Strategii Zrównoważonego Rozwoju

Instytucje finansowe muszą publikować swoje strategie zrównoważonego rozwoju, w tym cele i zobowiązania związane z redukcją wpływu na środowisko oraz promowaniem inkluzywności społecznej i odpowiedzialnego zarządzania. Strategia ta musi być regularnie aktualizowana i udostępniana publicznie, aby inwestorzy mogli monitorować postępy w realizacji tych celów.

– Jednolite Formatowanie i Terminy Raportowania

ESMA zaleca stosowanie jednolitych szablonów i formatów raportów ESG w całej Unii Europejskiej. Celem jest ułatwienie porównywalności danych między różnymi instytucjami finansowymi oraz krajami, co ma na celu zwiększenie przejrzystości rynku i umożliwienie inwestorom podejmowanie bardziej świadomych decyzji.Raporty muszą być publikowane co najmniej raz do roku i powinny zawierać zarówno dane ilościowe, jak i jakościowe, aby zapewnić kompleksowy obraz działań na rzecz zrównoważonego rozwoju.

– Zalecenia Dotyczące Komunikacji z Inwestorami

ESMA podkreśla znaczenie przejrzystej i otwartej komunikacji z inwestorami na temat ryzyk ESG oraz działań podejmowanych przez instytucje finansowe na rzecz zrównoważonego rozwoju. Zalecenia obejmują obowiązek informowania inwestorów o wszelkich istotnych wydarzeniach lub zmianach, które mogą wpływać na ryzyko ESG. Instytucje finansowe są zobowiązane do prowadzenia regularnych dialogów z inwestorami w celu omówienia strategii ESG i wyzwań związanych z ich realizacją.

– Monitorowanie i Egzekwowanie Przepisów przez ESMA

ESMA będzie odpowiedzialna za monitorowanie zgodności instytucji finansowych z zaleceniami i wytycznymi dotyczącymi raportowania ESG. Organy krajowe będą współpracować z ESMA w celu monitorowania wdrażania zaleceń i egzekwowania ich przestrzegania. W przypadkach naruszeń ESMA może podjąć działania egzekucyjne, w tym nałożyć kary finansowe lub inne sankcje na instytucje, które nie spełniają wymogów dotyczących raportowania ESG.

– Skutki i Implikacje dla Sektora Finansowego

Wprowadzenie jednolitych standardów raportowania ma na celu poprawę jakości i spójności informacji dostarczanych inwestorom, co pozwala na lepszą ocenę ryzyka i potencjalnych korzyści związanych z inwestycjami zrównoważonymi. Dla instytucji finansowych wdrożenie tych zaleceń oznacza konieczność dostosowania swoich systemów raportowania, strategii zarządzania ryzykiem oraz procesów decyzyjnych. Może to wiązać się z dodatkowymi kosztami operacyjnymi i administracyjnymi, szczególnie w zakresie weryfikacji zewnętrznej i zarządzania danymi ESG. Zwiększenie zaufania inwestorów do rynku ESG oraz promowanie bardziej zrównoważonych praktyk inwestycyjnych ma kluczowe znaczenie dla realizacji celów zrównoważonego rozwoju w UE.